发止

词语解释
发止[ fā zhǐ ]
⒈ 行止;进退。
引证解释
⒈ 行止;进退。
引晋 陆云 《南征赋》:“羡王师之遵时,茂七德而发止。”
最近近义词查询:
帽裙的近义词(mào qún)面体的近义词(miàn tǐ)靡骨的近义词(mí gǔ)明肃的近义词(míng sù)明淑的近义词(míng shū)鸣悲的近义词(míng bēi)明庭的近义词(míng tíng)面无人色的近义词(miàn wú rén sè)面违的近义词(miàn wéi)明斯克的近义词(míng sī kè)明赏慎罚的近义词(míng shǎng shèn fá)名爵的近义词(míng jué)鸣嗷的近义词(míng áo)明算的近义词(míng suàn)明廷的近义词(míng tíng)面条鱼的近义词(miàn tiáo yú)明祀的近义词(míng sì)名杰的近义词(míng jié)明笋的近义词(míng sǔn)明视的近义词(míng shì)
更多词语近义词查询