风礼
词语解释
风礼[ fēng lǐ ]
⒈ 风范礼节。
引证解释
⒈ 风范礼节。
引《魏书·韩麒麟传》：“今令伎作家习士人风礼，则百年难成。”
《北史·僭伪附庸传·沮渠蒙逊》：“蒙逊 性淫忌，忍於刑戮，闺庭之中，略无风礼。”
最近近义词查询：
怀恨的近义词(huái hèn)宦业的近义词(huàn yè)怀襟的近义词(huái jīn)怀徕的近义词(huái lài)怀恋的近义词(huái liàn)恢奇多闻的近义词(huī qí duō wén)宦味的近义词(huàn wèi)衡石程书的近义词(héng shí chéng shū)怀矜的近义词(huái jīn)怀禄的近义词(huái lù)恢肆的近义词(huī sì)怀金垂紫的近义词(huái jīn chuí zǐ)怀辑的近义词(huái jí)怀来的近义词(huái lái)衡权的近义词(héng quán)怀铅提椠的近义词(huái qiān tí qiàn)宦意的近义词(huàn yì)衡文的近义词(héng wén)怀和的近义词(huái hé)唤门的近义词(huàn mén)
更多词语近义词查询