放顿
词语解释
放顿[ fàng dùn ]
⒈ 安放，安置。
引证解释
⒈ 安放，安置。
引明 汤显祖 《邯郸记·行田》：“白屋三间，红尘一榻，放顿愁肠不下。”
最近近义词查询：
泥守的近义词(nì shǒu)逆耳之言的近义词(nì ěr zhī yán)泥石流的近义词(ní shí liú)逆道的近义词(nì dào)逆窜的近义词(nì cuàn)逆格的近义词(nì gé)泥水木匠的近义词(ní shuǐ mù jiàng)泥滩的近义词(ní tān)逆案的近义词(nì àn)泥塑木雕的近义词(ní sù mù diāo)逆臣贼子的近义词(nì chén zéi zǐ)泥涅的近义词(ní niè)逆产的近义词(nì chǎn)逆耳利行的近义词(nì ěr lì xíng)泥溺的近义词(ní nì)逆鸧的近义词(nì cāng)泥胎儿的近义词(ní tāi ér)逆鬼的近义词(nì guǐ)泥鳅脊的近义词(ní qiū jǐ)泥沈的近义词(ní shěn)
更多词语近义词查询