晩唐
词语解释
晩唐[ wǎn táng ]
⒈ 旧时对唐诗的分期，有初、盛、中、晩四期，大和(公元827年)以后为晩唐。也有仅分初、盛、晩三期的，以元和(公元806年)以后为晩唐。
最近近义词查询：
禅斋的近义词(chán zhāi)廛廓的近义词(chán kuò)粲花之论的近义词(càn huā zhī lùn)禅书的近义词(chán shū)廛里的近义词(chán lǐ)鄽肆的近义词(chán sì)禅钻的近义词(chán zuàn)蟾钩的近义词(chán gōu)蟾宫折桂的近义词(chán gōng zhé guì)蟾兔的近义词(chán tù)廛路的近义词(chán lù)蟾踆的近义词(chán qūn)鄽阓的近义词(chán huì)蟾逃兔遁的近义词(chán táo tù dùn)鄽里的近义词(chán lǐ)黪衣的近义词(cǎn yī)蟾宫的近义词(chán gōng)禅堂的近义词(chán táng)禅说的近义词(chán shuō)蟾窟的近义词(chán kū)
更多词语近义词查询