相柄

词语解释
相柄[ xiāng bǐng ]
⒈ 宰相的权力。
引证解释
⒈ 宰相的权力。
引宋 田况 《儒林公议》卷上:“时 张士逊、章得象 当相柄, 陈执中、张观 辈筦枢极。”
最近近义词查询:
擅政的近义词(shàn zhèng)擅场的近义词(shàn chǎng)擅声的近义词(shàn shēng)缮生的近义词(shàn shēng)擅离职守的近义词(shàn lí zhí shǒu)擅行不顾的近义词(shàn xíng bù gù)擅恣的近义词(shàn zì)赡给的近义词(shàn gěi)沙鹿的近义词(shā lù)擅步的近义词(shàn bù)善自为谋的近义词(shàn zì wéi móu)擅朝的近义词(shàn cháo)缮兵的近义词(shàn bīng)膳部的近义词(shàn bù)缮理的近义词(shàn lǐ)善自处置的近义词(shàn zì chǔ zhì)三素的近义词(sān sù)擅专的近义词(shàn zhuān)缮人的近义词(shàn rén)缮性的近义词(shàn xìng)
更多词语近义词查询