飘吹
词语解释
飘吹[ piāo chuī ]
⒈ 飘拂吹动。
引证解释
⒈ 飘拂吹动。
引唐 韩愈 《新竹》诗：“风枝未飘吹，露粉先涵泪。”
最近近义词查询：
题西林壁的近义词(tí xī lín bì)同日而语的近义词(tóng rì ér yǔ)蹄囓的近义词(tí niè)同仁一视的近义词(tóng rén yī shì)蹄轮的近义词(tí lún)题外的近义词(tí wài)蹄髈的近义词(tí bǎng)同日而道的近义词(tóng rì ér dào)同裘的近义词(tóng qiú)徒卫的近义词(tú wèi)天门冬的近义词(tiān mén dōng)徒役的近义词(tú yì)蹄蹶的近义词(tí juě)天罗的近义词(tiān luó)腿子的近义词(tuǐ zǐ)同情说的近义词(tóng qíng shuō)同日语的近义词(tóng rì yǔ)题要的近义词(tí yào)退惊的近义词(tuì jīng)题叶的近义词(tí yè)
更多词语近义词查询