权时
权时 (權時 ) 是一个汉语词语,拼音是quán shí,。。。

拼音读音
拼音quán shí
怎么读
注音ㄑㄨㄢˊ ㄕˊˊ
权时(读音quán shí)的近同音词有 诠释(quán shì)权势(quán shì)拳师(quán shī)圈识(quān shí)铨试(quán shì)铨事(quán shì)诠识(quán shí)权使(quán shǐ)劝释(quàn shì)泉室(quán shì)全食(quán shí)全实(quán shí)筌拾(quán shí)权事(quán shì)劝世(quàn shì)全蚀(quán shí)权士(quán shì)犬豕(quǎn shǐ)泉世(quán shì)全师(quán shī)全士(quán shì)泉石(quán shí)拳石(quán shí)券食(quàn shí)权实(quán shí)
※ 词语权时的拼音、权时怎么读由范文之家成语大全提供。
词语解释
权时[ quán shí ]
◎暂时,临时。犹权宜。审度时势。
引证解释
权时[ quán shí ]
1.暂时,临时。
例证汉 · 朱浮 《为幽州牧与彭宠书》:“而 浮 秉征伐之任,欲权时救急。”
唐 · 寒山 《诗》之二〇四:“张 王 李 赵 权时姓,六道三途事似麻。”
《儒林外史》第九回:“今将本犯权时寄监收禁,候上宪批示。”
田汉 《获虎之夜》:“爹逼得我没有法子,我只好权时答应了。”
2.犹权宜。
例证《后汉书 · 梁商传》:“虽云礼制,亦有权时。”
李贤 注:“权时谓不依礼也。”
宋 · 王安石 《非礼之礼》:“今之人諰諰然求合于其迹,而不知权时之变。”
3.审度时势。
例证《续资治通鉴 · 宋高宗建炎元年》:“金 人专以铁马取胜,而吾以步军敌之,宜其溃散。今行在之马不满五千,可披带者无几,权时之宜,非括买不可。”
国语辞典
权时[ quán shí ]
1.暂时。
例证《文明小史 · 第四八》:“劳航芥无奈,只得权时坐下。”
2.斟酌时机而有所变通。
例证《后汉书 · 卷三四 · 梁统传》:“虽云礼制,亦有权时。”